هزینه ۸۰میلیون تومانی یک خانم برای گربه‌های پارک لاله
باورتان می‌شود همین حالا که عده‌ای به سختی از پس هزینه‌های خرید گوشت و مرغ برمی‌آیند، افراد دیگری در تهران هستند که ماهانه چند ده میلیون خرج تامین غذای گربه‌های خیابانی می‌کنند.
یکی غذای خشک (از این غذاهای گرد قهوه‌ای رنگ) برای‌شان می‌ریزد، یکی دیگر گوشت چرخ‌کرده و آن یکی پوست و بال و گردن مرغ. باورتان می‌شود همین حالا که عده‌ای به سختی از پس هزینه‌های خرید گوشت و مرغ برمی‌آیند، افراد دیگری در تهران هستند که ماهانه چند ده میلیون خرج تامین غذای گربه‌های خیابانی می‌کنند.
نمونه‌اش خانم مسنی که هر‌ماه بیش از ۸۰میلیون تومان هزینه می‌کند تا برای گربه‌های پارک لاله غذا بخرد؛ موضوعی که شهردار منطقه ۶ هم بر آن صحه می‌گذارد و می‌گوید: «آنقدر در این بوستان گربه زیاد شده که خیلی از خانواده‌ها اصلا تمایلی به پهن کردن زیلو و دور هم بودن و پیک‌نیک در این پارک ندارند. شاید بعضی‌ها هم تاریکی پارک را عنوان کنند، اما اصل ماجرا به حضور پرشمار گربه‌ها برمی‌گردد. ما در حال تامین روشنایی بوستان لاله هستیم اما برای گربه‌ها هم باید فکری کرد.»
بوستان لاله جای عجیبی از این نظر شده‌است. در نمونه‌ای دیگر آقایی صبح‌ها وسط پارک صدای گربه در می‌آورد تا گربه‌ها دورش جمع شوند و به آنها غذا بدهد. شاید بعضی بگویند که آن خانم مسن یا همین آقا از روی حیوان‌دوستی و احترام به جانوران چنین کاری می‌کنند و مختارند که پول‌شان را این‌طور خرج کنند، اما واقعا این یک روی سکه است. روی دیگر سکه، خطرات ازدیاد گربه‌ها و سگ‌های ولگرد در شهر برای شهروندان و همچنین تلف شدن جمعیتی از این حیوانات است. می‌پرسید چطور؟
اول اینکه این حیوانات خیابانی و بدون صاحب می‌توانند به انواع بیماری مبتلا شوند تا هم به یکدیگر انتقال دهند و هم به انسان. حالا تصور کنید یکی از همین گربه‌ها که شاید هاری داشته باشد (بله گربه‌ها هم می‌توانند هار باشند) دست کودک خردسالی را چنگ بیندازد. خدا نکند این اتفاق پنج‌شنبه یا جمعه بیفتد؛آن وقت والدین کودک، هراسان و مضطرب باید دربه‌در بیفتند دنبال تزریق واکسن. از طرف دیگر به این افراد به اصطلاح حامی حیوانات باید گفت با تامین غذای سگ‌ها و گربه‌های بدون صاحب و خیابانی در واقع دارید چرخه طبیعت را دستکاری می‌کنید. این طوری زاد و ولدشان افزایش می‌یابد و عده‌ای از آنها به‌دلیل تامین نشدن خوراک به بدترین شکل تلف می‌شوند، یعنی به جای حمایت، دستی دستی تعدادی از حیوانات را می‌کشید. بماند که عده‌ای فرصت‌طلب از آب گل‌آلود ماهی می‌گیرند و با تشکیل مراکز نگهداری سگ یا گربه‌های بدون صاحب، خودشان را حامی حیوانات جا می‌زنند تا از این و آن پول بگیرند و کاسبی کنند.
